Gavin & Angorn.

Thundra · Bericht door **Thundra** » 30-06-2014 22:50

Dikke regendruppels lekten langs de knoestige stammen in het woud waar Gavin met zijn stevige laarzen doorheen stampte. Over zijn schouder hing een geslacht hert en de geur van het warme bloed prikte in zijn neusgaten. Hij snoof en bleef hijgend staan bij een dikke eikenboom. Dit was de plek waar hij zijn vriend Angorn had leren kennen en ook hun vaste ontmoetingsplek. Angorn waagde zich niet vaak in de dorpen en steden waar de mensen leefden. Zoals alle elfen uit de omgeving was zijn vriend vaker te vinden in het woud waar hij woonde. Het was zijn thuis en misschien was hij wel niet zo blij met het feit dat Gavin daarnet één van de woudinwoners had geslacht, maar daar kon Gavin wel mee leven. Hij was altijd de barbaar geweest van hun twee. Hij was degene met het zware zwaard, met de spieren en met de donkere baard. Hij gooide het zware beest op de grond en luisterde naar het getik van de regen op het dikke plafond van bladeren boven zijn hoofd. "Angorn!" Hij keek om zich heen of hij misschien al tekenen van zijn beste vriend zag. "Ik heb nieuws!" Hij haalde diep adem en wist dat Angorn hem met zijn uitstekende oren ergens in het woud moest horen. Hij leunde tegen de stam van de boom en voelde de verse wond bij zijn zij nog prikken. Hij zou niet zo vaak moeten vechten om een simpele hoer. Maar vechten vond hij haast even leuk als vrijen. Het gaf hem een kick en veel bezoekers van de bordelen waar hij vaak kwam dachten daar hetzelfde over. Binnenkort zou hij toch geen tijd meer hebben voor vrouwen.. Hij was opgetrommeld voor het grensleger aan de oostkant van het land. Nog nooit was hij zo ver weg van huis geweest en hij kon haast niet wachten om zijn spullen te pakken en te vertrekken maar niet voordat hij Angorn had gevraagd om mee te komen.

Als klein kind was Gavin eens in slaap gevallen tijdens het hoeden op de schapen van zijn grootvader. Toen hij wakker werd had hij recht in het gezicht gekeken van een nieuwsgierige elf die zich had voorgesteld als Angorn. Angorn had er voor gezorgd dat de schapen niet allemaal weg waren gelopen en sindsdien waren ze vrienden. Nu was er veel veranderd en was het niet meer zo rustig en vredig in het rijk als het was toen ze elkaar leerden kennen, maar hun vriendschap was haast niet veranderd. Gavin grijnsde toen hij Angorn eindelijk tussen de vochtige struiken zag komen en bracht allebei zijn armen omhoog. "Eindelijk! Kijk eens wat ik geslacht heb." Hij stapte opzij zodat Angorn het bloedende dier kon zien liggen. "Maar ik kom voor iets belangrijkers," sprak hij voordat Angorn iets kon zeggen.

Damien · Bericht door **Damien** » 30-06-2014 23:15

Angorn kon het bos wel dromen. Elke boom, elke tak en zelfs elk dassenhol kende hij. Hij liep met lichte stappen over de dikkere takken en had zijn pijl net op een eekhoorn gericht, toen hij voetstappen hoorde, en de eekhoorn vluchtte. Angorn rolde met zijn ogen en hoorde toen iemand zijn naam roepen. Gavin. Angorn kende Gavin al sinds ze jonge kinderen waren, hij had nog nooit veel mensen ontmoet omdat ze niet zo veel in het bos kwamen, en zijn ouders vonden dat hij uit de buurt moest blijven. Toch werd hij heel nieuwsgierig, en al helemaal toen hij de slapende herdersjongen zag. Sinds die dag waren ze vrienden en bijna onafscheidelijk. Hij klom langs de boom naar beneden en liep door de bosjes naar het open veld waar Gavin stond. ''Door jou is mijn avondeten gevlucht.'' Mompelde hij en hij keek even naar het hert. Angorn was meestal van het afstand jagen, hij vond doden nooit zo fijn dus deed het liever veilig vanaf een stukje verderop. Hij was een typische elf, lang, slank en blond. Hij had grote blauwe ogen en zijn puntige oren staken door zijn lange dunne haar. ''Wat belangrijkers? Wat dan...?'' Hij stopte zijn boog weg.

Thundra · Bericht door **Thundra** » 30-06-2014 23:21

"Ik ben opgetrommeld om naar het front te gaan! En jij gaat mee! Tenminste.. Als het aan mij ligt. Je hebt nog een stem in dit." Hij keek even naar zijn vuile nagels en daarna grijnzend naar zijn beste vriend. Als hij geen volwassen, sterke man was geweest dan had hij nu rondgedanst. "En hoezo avondeten gevlucht? Ik heb toch avondeten? Ik heb verdomme een heel hert geslacht." Hij lachte bulderend en liep naar Angorn. "Al hoewel.. Je mag alleen maar mee-eten als we samen naar het front gaan." Hij knipoogde en haalde een hand door zijn weerbarstige baard. Waarschijnlijk was Gavin heus wel knap, want hij was het geweest als tiener. Alleen vond hij het nu stoerder om zichzelf niet te verzorgen waardoor hij nu een grove baard had en vettig haar dat hij altijd onder een soort muts van bont droeg. Hij had lichte ogen en een stevig, gespierd lichaam. "Ik vond het een fantastisch plan. Wij samen naar het oosten. Lekker vechten en daarna terugkomen met een heleboel gave verhalen."

Damien · Bericht door **Damien** » 30-06-2014 23:24

Angorn zweeg en staarde alleen maar naar Gavin. ''Naar.. het front?'' Hij fronste even en lachte het weg. ''Je maakt een grapje zeker? Zie je mij al op het front? Daarnaast zijn elven sowieso niet gewenst aan het front.'' Hij schudde lachend zijn hoofd. ''Je bent gek geworden Gavin, echt waar. Ik zet een stap daar en iemand snijd mijn hoofd eraf. Ik weet het zeker.'' Hij wreef langs zijn compleet zachte en haarloze kin. ''Het spijt me.'' Hij schudde weer zijn hoofd. ''Dat wordt mijn dood.''

Thundra · Bericht door **Thundra** » 30-06-2014 23:29

Gavin keek hem gekwetst aan. "Je denkt dat ik daar nog niet over na heb gedacht? We binden die gare oren gewoon in zodra we daar zijn. We moeten waarschijnlijk toch een helm dragen." Hij grijnsde opnieuw en boog zich over het hert. Hij begon de bruikbare stukken vlees weg te snijden en keek soms even op naar Angorn. "Kom op, man. Ze zijn ook wanhopig opzoek naar goede schutters." Hij zweeg en klakte geërgerd met zijn tong toen Angorn nog steeds alles behalve overtuigd was. "Oké, ik neem het terug. Je gaat gewoon met me mee. Je kan niet altijd hier in dit stomme woud blijven wonen en eekhoorns eten. Je moet een man worden."

Damien · Bericht door **Damien** » 30-06-2014 23:52

Angorn fronste verontwaardigd. ''Een man worden?! Wat wil je daar mee zeggen? Alleen maar omdat jij een baard hebt wilt niet zeggen dat jij meer man bent dan ik.'' Hij knielde ook neer bij het hert en trok de huid eraf met zijn dolk. ''Alleen omdat ik een elf ben betekend het niet dat ik half verwijfd ben of zoiets.'' Hij snoof en sneed nogal ruw een heel stuk vlees van het dier zijn been. ''Prima. Ik ga wel met je mee naar die stomme oorlog.'' Mompelde hij vervolgens.

Thundra · Bericht door **Thundra** » 30-06-2014 23:59

"Oh-oh.. Niet zo verontwaardigd." Hij keek even geamuseerd naar Angorn en liet hem uitrazen. "Ik had het helemaal niet over elfen of over baarden. Ik zei dat het tijd werd dat jij eens uit dit woud kwam en de wereld gaat verkennen en opgroeit. Je kan wel knorrig doen over mijn baard, maar ik heb toegegeven wel wat meer van de wereld gezien dan jij." Hij keek naar Angorn. "En houdt op met mijn hert te molesteren. Ik wilde de huid nog verkopen." Hij tikte zijn hand weg en ging zelf verder met het snijden in het vlees. "Denk er maar nog even over na," mompelde hij sussend.

Damien · Bericht door **Damien** » 01-07-2014 00:02

''Waarom zou ik de wereld willen verkennen? Ik heb hier alles wat ik nodig heb en ik ben veilig.'' Hij snoof en ging op zijn knieën zitten. ''Ik snap niet waarom jij altijd zo het gevaar wilt opzoeken.'' Hij haalde kort zijn schouders op en kwam overeind en stopte zijn dolk weg. Hij haalde diep adem. ''Ik ga wel met je mee, maar ik garandeer niet dat ik meevecht aan het front, oké?'' Angorn trok zijn wenkbrauwen op.

Thundra · Bericht door **Thundra** » 01-07-2014 00:07

"Best. De reis erheen gaat al heel gaaf worden." Hij keek even met glimmende ogen op en bereidde wat later het vlees onder de eik. "Je moet niet altijd zo boos doen. Je weet dat ik er geen problemen mee heb dat jij een elf bent, dus maak er zelf dan ook geen probleem van door mijn woorden verkeerd te gaan interpreten." Hij zweeg en gaf Angorn een stuk van het gegrilde vlees. Hij leunde tegen de boom en kreunde even gepijnigd. "God.. Als ik die flikker nog eens tegenkom die zijn dolk tussen mijn ribben stak voor die hoer laatst, dan sla ik zijn hoofd eraf en bewerk ik zijn lijk met mijn zwaard." Hij stroopte zijn hemd wat omhoog en keek naar de ontstoken wond.

Damien · Bericht door **Damien** » 01-07-2014 08:58

Angorn zuchtte en mompelde iets wat leek op 'sorry'. Hij pakte het vlees aan en nam een hap terwijl hij op de grond zakte. Met grote ogen keek hij naar de wond. ''Jezus! Waarom zei je niet dat je een wond had?'' Hij kwam overeind. ''Dat is hartstikke ontstoken, ik haal kruiden, blijf hier.'' Angorn pakte zijn dolk en stak die in de boom. Hij klom behendigd met zijn dolk de boom in en rende via de takken weg. Iets later kwam hij terug met wat spulletjes. Hij maakte de wond schoon met water en smeerde er wat sap van bepaalde planten op.
Angorn had altijd bewondering gehad voor Gavin. Hij was groot, stoer en durfde alles. Vrouwen smolten al als hij langsliep. Misschien was het wel jaloezie, maar zo zag hij het liever niet. Kort keek hij even omhoog naar zijn beste vriend. Angorn durfde het bijna niet toe te geven, maar zijn gevoelens waren al iets verder dan vriendschap. Er was iets waar hij naar verlangde in Gavin, soms wou hij dat zijn sterke ruwe handen hem aanraakte, dat zijn mannelijkheid hem vulde en dat hij in zijn oor woorden fluisterde. Angorn wist dat hij zo niet over zijn vriend moest nadenken, maar soms kon hij het niet laten.