Nathaniel & Logan

Damien · Bericht door **Damien** » 30-09-2012 15:43

Nathaniel trok zijn wenkbrauwen op. ''Eigenbelang? Je wou gewoon altijd al mijn lul in je reet, nietwaar?'' Hij grinnikte even en klopte op zijn kruis. ''Als je het eenmaal gehad hebt wil je nooit meer wat anders.'' Hij lachte en zakte wat onderuit tegen een steen. Hij streek met zijn hand door het droge zand en haalde diep adem. ''Je vriendje heeft je of nog nooit genomen of heeft zeker een hele kleine lul hm? Je was ernstig strak..'' Hij lachte weer even.

Thundra · Bericht door **Thundra** » 30-09-2012 15:53

Logan rolde met zijn ogen. "Alsjeblieft. Groei op". In de duisternis was gelukkig niet de rode kleur op zijn wangen te zien. "En je moet je mond houden over Arthur. Hij was tenminste niet zo'n.. Leeghoofd als jij bent". Walgend keek Logan naar Nathaniel en gooide de stok op de grond. "Ik heb je mij alleen maar laten nemen omdat ik er behoefte aan had. Als je denkt dat ik zo'n zielig figuur ben dat zich zomaar laat verkrachten heb je het mis. Jij bent mijn hoer. Niet andersom". Hij snoof en spoog op de grond. "Ik ga slapen". Logan deed zijn mantel uit en legde die als een kussen op de grond. Daarna keerde hij zijn rug naar Nathaniel toe en sloot zijn ogen.

Damien · Bericht door **Damien** » 30-09-2012 16:01

Nathaniel keek hem aan en trok zijn neus op. ''Stomme sukkel ik had meteen je hoofd er af moeten hakken... En ik ben niet dom! In tegendeel..'' Hij mompelde en zakte toen ook op de grond. Hij zal die jongen leren, hij was niet dom en hij was al helemaal niet zijn hoer. Hij snoof en staarde naar de lucht. Vanaf morgen zal hij zich maar anders moeten instellen.

De volgende ochtend stond hij vroeg op en trapte in Logan zijn maag. ''Opstaan!'' Toen hij niet direct reageerde sleurde hij hem overeind. ''Als je niet meewerkt bind ik je helemaal vast, begrepen?! Ga in de buurt zoeken naar eetbare wortels, en opschieten!''

Thundra · Bericht door **Thundra** » 30-09-2012 16:11

Logan kromp ineen door het geschreeuw en staarde nijdig naar Nathaniel. Ondanks de pijn in zijn maag trok hij zijn mondhoeken geamuseerd omhoog. "Kijk eens aan. Meneer heeft zijn tactiek gewijzigd. Best. Ik zoek die wortels wel". Hij trok zich los en begon door de kale vlakte te lopen. Na ongeveer een halfuur kwam hij terug met verdroogde, zure bessen en wortels die er wel eetbaar uitzagen. Hij deed het allemaal zorgvuldig in de tas en sloeg zijn armen over elkaar. "Klaar. Geen idee waarom daar zoveel agressiviteit voor nodig was - Liefje". Hij staarde naar zijn vuile nagels. "Zullen we verdergaan of moet meneer zichzelf nog even wakker trekken?" Hij wachtte niet op antwoord en beende brutaal naar het paard. Gistermiddag had hij zelfs nog zachte gevoelens voor Nathaniel gehad. Maar dat zal hij nu al helemaal nooit meer toegeven.

Damien · Bericht door **Damien** » 30-09-2012 16:20

''Nee hoor dat is niet nodig, bedankt, maar als jij het graag voor me wilt doen, be my guest.'' Nathaniel snoof. ''Dacht ik al. Nou we gaan.'' Hij sprong op het paard en keek naar Logan. ''Schiet op man!'' Toen hij achterop was geklommen reed Nathaniel verder. Hij kauwde op een van de wortels die Logan had gevonden en smeet de niet eetbare gedeeltes weg. ''Geef me de fles water eens aan.'' Hij stak zijn hand uit.

Thundra · Bericht door **Thundra** » 30-09-2012 16:37

"Nee". Logan duwde zijn hand weg en staarde naar de zanderige grond. Als vanzelf gleed zijn voorhoofd weer tegen Nathaniel zijn rug toen de zon hoog aan de hemel stond. Hij opende de fles en nam een slok water. Daarna gunde hij Nathaniel ook een slok en sloot verduft zijn ogen. Hij borg de fles op en hobbelde langzaam met het paard mee. Als vanzelf sloot hij zijn armen om Nathaniel heen en viel in een oppervlakkige, onrustige slaap.
Hij werd opgeschrikt toen Nathaniel zich opeens leek op te richten. Het paard begon onrustig te hinniken. Het beest werd steeds onrustiger en begon verwilderd te bokken toen Nathaniel het probeerde te kalmeren om verder te rijden. Logan keek om zich heen en opende zijn mond om te schreeuwen toen hij een dreigende, enorme stofwolk zag aankomen waaien vanuit het oosten. Maar voordat hij iets kon zeggen steigerde het paard en vielen ze allebei hard op de grond. Logan kreunde van de pijn toen Nathaniel bovenop hem knalde en al de lucht uit zijn longen werd geperst. De twee stoven overeind toen het paard de benen nam met hun voedsel en water-voorraad en voordat Nathaniel er achteraan kon trok Logan hem aan zijn blouse. Zwijgend wees hij richting de kolkende massa die met een enorme snelheid dichterbij kwam. Zonder nog wat te zeggen begonnen ze te rennen. Uitgeput als hij was viel Logan bijna maar hij wist zichzelf aan Nathaniel staande te houden. De twee doken achter wat rotsen en Logan drukte zich stevig tegen Nathaniel aan toen hij de eerste zandkorrels langs zijn wangen voelde schuren.

Damien · Bericht door **Damien** » 30-09-2012 22:16

Uit een soort reflex greep hij Nathaniel en trok hem onder zich. Hij hield hem stevig vast en beschermde hem compleet met zijn lichaam. Hij kneep zijn ogen stevig dicht en voelde het zand steeds harder langs zijn gezicht en lichaam schuren. De pijn werd na een tijdje bijna ondraaglijk en hij voelde het zand in zijn ogen prikken. Nathaniel hield Logan nog steviger vast alsof het zijn laatste liefde was op de wereld, zijn kostbaarste bezit. Hij voelde de storm wegtrekken en zijn greep verzwakte. Hij keek eventjes naar Logan en zakte toen uitgeput neer. Zijn voorhoofd zat onder het bloed omdat hij compleet gezandstraald was. Nathaniel wreef in zijn ogen en mompelde wat scheldwoorden. ''Kut zand.. tyfus droogte..'' Hij likte langs zijn tanden en keek rond. ''Lopend is het wel een week of twee.. naar de berg..''

Thundra · Bericht door **Thundra** » 30-09-2012 22:42

Logan lag dicht tegen Nathaniel aangedrukt. Hij lag relatief veilig en beschut onder hem en drukte zijn gezicht dicht tegen zijn borst. De fragiele puber waaide bijna mee met de gigantische storm. Hij haalde diep adem toen de stofstorm voorbij was. Langzaam opende hij zijn ogen en staarde naar Nathaniel. Hij veegde de korrels zand uit zijn ogen. Langzaam klopte hij het zand van zijn kleding. "We komen er wel. Je bloedt.." Hij scheurde een stuk stof van zijn blouse en begon zijn voorhoofd af te deppen. "We moeten voor nu even rusten. Nog wat meer beschutting zoeken.. En water". Hij haalde diep adem en bond voorzichtig en zorgzaam de lap om zijn hoofd. Als ze deze droogte wilde overleven dan moesten ze toch min of meer samenwerken. Zelfs Logan besefte dat. Hij keek om zich heen en kwam wat overeind. "Ik ga nog wat van die bessen en wortels zoeken. Blijf jij hier. In de schaduw van deze rots". Er zaten korsten van de droogte op Logan zijn lippen en ook hij bloedde. Wat later kwam hij terug met wortels en zelfs verdroogd gras. Hijgend stortte hij naast Nathaniel neer in de schaduw. "Er is geen.. Beek te bekennen. In heel de omgeving niet. Alles zit onder het zand". Hij begon te kauwen op één wortel en liet zijn hoofd vermoeid tegen Nathaniel z'n schouder glijden.

Damien · Bericht door **Damien** » 02-10-2012 17:24

Nathaniel haalde eventjes diep adem en snoof. ''Natuurlijk is hier geen water, wat had je dan verwacht?! Ik had liters water aan dat stomme paard hangen maar die is er nu vandoor gegaan." Hij bevochtigde zijn lippen en zakte wat verder weg. Het begon al wat donkerder en frisser te worden. Meestal waren de nachten juist ijskoud in dit soort gebieden. Maar waarom? Al sla je me dood. Hij legde zijn arm om Logan heen en drukte hem even tegen zich aan. ''Laten we maar wachten met verder reizen tot het nacht is, dan is het koeler en hebben we waarschijnlijk meer kracht.'' Hij keek hem aan. ''Ondertussen... Moeten we maar wat te doen hebben..'' Hij trok zijn wenkbrauwen op en keek even naar Logan zijn kruis. Hij legde zijn vrije hand erop en kneedde er zachtjes in. Hij bracht zijn hoofd naar die van de jongen en kuste hem zachtjes op zijn lippen.

Thundra · Bericht door **Thundra** » 02-10-2012 17:56

Logan keek even vanuit zijn ooghoeken naar Nathaniel. "Sorry, hoor. Ik heb het tenminste geprobeerd te vinden. Wees blij dat ik voor ons zorg". Wat knorrig bleef hij zitten en schoof wat onwillig weg toen Nathaniel zijn hand op zijn kruis plaatste. Toch beantwoorde hij zijn kus en streelde Nathaniel over zijn borst. Langzaam kroop hij op zijn schoot en zaten de twee kussend en strelend aan elkaar. Nathaniel had wel gelijk gehad, dat Logan nu hij eenmaal met hem had gevreeën het moeilijk vond om iets beters voor te stellen. Nathaniel was de beste. Zijn kussen waren heerlijk en zijn penis was.. Hoe Logan hem graag had. Hij kon de man persoonlijk alleen niet uitstaan. Maar dat was vergeten toen ze elkaar aan het kussen waren. Logan liet zich achterover duwen en speelde haast teder met Nathaniel zijn tong. Hij streelde de man over zijn heupen en liet zijn broek wat naar beneden stropen. "Hn.. Nathaniel.." Gewillig kreunde hij zijn naam. Hij opende zijn mond zodat hij aan Nathaniel zijn vingers kon sabbelen.