Reece & Basil

[Thundra]

Basil glimlachte dankbaar en deed een vijfje bij de rest van het geld. Het andere vijfje stak hij in zijn jaszak. Hij trok zijn jas aan. Hij deed al drie-en-nog-wat jaar met dezelfde winterjas. De waren mouwen duidelijk te kort bij zijn armen en er zaten wat scheuren in. Basil had er een absolute hekel aan om er armoedig uit te zien. Reece zijn vijfje zal het begin zijn van het sparen voor een nieuwe jas, nam hij zich voor. Hij wikkelde zijn sjaal om zijn nek en zette een mutsje op. Hij liep achter Reece aan de deur uit toen hij de lichten had uitgedaan en sloot de zaak achter hem. Hij knikte richting rechts. "Nou, ik moet die kant op. Ik zie je nog, liefje." Hij glimlachte en stak zijn hand op. Basil liep met zijn schooltas over zijn rechterschouder en de plastic tas met muffins naar huis.

[Damien]

De volgende dag kwam Reece op school. Hij zag er moe uit, hij had grijze wallen en z'n ogen waren dof. Gapend kwam hij de schooldag door en toen hij naar zijn kluisje liep hoorde hij de bekende stemmen. Hij sloot zijn ogen eventjes en haalde diep adem. ''Hé lelijkerd!'' De jongen drukte zijn lippen op elkaar en hij keek om. Drie jongens liepen op hem af en de middelste grijnsde breed. ''Dag Reecje.'' Grinnikte hij. Reece sloot zwijgend zijn kluisje en gaf geen antwoord. ''Kijk me aan als je tegen me praat!'' Hij draaide zich langzaam om en keek hen aan. ''Wat is er?'' Kuchte hij. Steve drukte hem tegen de kluisjes en keek hem aan. ''Jou gezicht, dat is wat er is!'' Hij gaf geen antwoord. Steve hees zijn vuist en stompte in Reece zijn maag. Hij kromp moeilijk in elkaar en hoestte. Nog een vuist in zijn maag. Moeilijk begon hij bloed op te hoesten en begon te snikken toen Steve hem begon te trappen tussen zijn benen.

[Thundra]

Basil stond bij Aidan zijn kluis. Als hij bij Aidan was, speelde hij altijd een beetje toneel. Aidan vond het niet leuk als Basil keurig rechtop stond of giechelde. Daarom leunde Basil een beetje nonchalant tegen de muur terwijl Aidan vertelde over zijn weekend. Het sloeg nergens op en hij had niks gedaan - niks in de echte wereld, tenminste. Aidan was verslaafd aan spellen zoals World of Warcraft en als het niet over vrouwen of porno ging, dan praatte hij daar over. Basil voelde zich misplaatst bij Aidan die in zijn sportbroek naar school kwam. Door hem was hij er achter gekomen dat het niet bepaald normaal voor een jongen van zeventien was om graag in roze polo's en kakikleurige broeken te lopen. Basil stootte Aidan aan toen hij rumoer hoorde. Een heleboel leerlingen verdrongen zich verderop om naar een afranseling te kijken. De twee vrienden kwamen snel dichterbij. Basil keek walgend toe hoe Reece tot bloedens aan in elkaar werd geslagen. Hij hoopte niet dat Reece hem zag staan in de menigte, want hij durfde niks te doen om Steve te stoppen. Quinn hielp hem met Reece tegen de muur aan te duwen en Douglas stond wat trillerig te kijken of er geen leraren aan kwamen lopen. Niemand wist waarom Douglas en Steve zo close waren. Douglas was lang en mager en wilde later graag dierenarts worden. Hij had vaak Noorse truien aan en leek het altijd koud te hebben. Maar Steve was altijd bij hem en niemand kon vrijuit met Douglas praten zonder dat Steve zich met hen bemoeide.

[Damien]

Reece kon het niet langer binnen houden en begon te huilen en te smeken, dat stopte direct toen hij een trap in zijn gezicht ontving. Zijn gezicht bloedde en hij zag vaag allemaal mensen kijken. Dat is ook alles wat ze deden. Kijken. Op dit soort momenten realiseerde Reece dat hij onderaan de voedselketen stond. Hij werd door Steve omhoog gesleurd aan zijn arm en hij schreeuwde van de pijn. Hij smeet hem tegen de kapstokken en lachte toen hij een flinke klap tegen zijn achterhoofd kreeg. Steve spuugde op de grond en Quinn gaf hem nog een trap. Toen ze wegliepen bleven er nog een paar leerlingen staan maar de meeste liepen snel weg. Reece zijn arm lag in een rare hoek en hij piepte zacht als een jong hondje.

[Thundra]

Zelfs Aidan kon niet helemaal grinniken over Reece zijn leed. Aidan had een hekel aan Reece maar hij had nooit de moeite genomen om met hem te praten. Net zoals de rest van de school. De bel ging voor het eerste uur en mensen liepen zonder Reece te helpen weg. Aidan draaide zich ook om en tikte Basil aan. "We hebben wiskunde, man. Heb jij huiswerk gemaakt?" Basil keek hem verward aan. Hoe kon hij het nou over huiswerk hebben als Reece daar op de grond lag?! "Eh. Nee. Ga jij maar alvast. Ik moet nog even pissen." Aidan keek hem wantrouwig aan maar liep toen naar het lokaal. Basil sloeg voorzichtig zijn arm om Reece zijn borst en trok hem in een zittende positie. "Wacht even." Wat later kwam hij terug met wc-papier. Hij rolde de twee sliertjes tot kleine propjes en gaf ze aan Reece zodat hij het bloedden van zijn neus kon stoppen. Hij wist niet of Reece het goed vond als hij het bloed van zijn kin af zal deppen en daarom gaf hij hem nog een extra stuk papier om dat zelf te doen.

[Damien]

Reece leunde vermoeid tegen de muur aan en snikte nog een beetje na. Hij pakte het papiertje aan van Basil en depte zwijgend zijn kin af. Hij had een kleine bedankt gemompeld maar keek Basil niet aan. Zijn rechteroog was blauw geworden en de rest van zijn lichaam gloeide pijnlijk. Hij hield het papiertje tegen zijn kin en hielp zichzelf omhoog via de muur. Zijn tas lag op de grond, zijn spullen verspreid over de vloer. Hij veegde alles terug zijn tas in en raapte hem op. Zwijgend keek Reece om naar de jongen met de bebloede papiertjes in zijn handen. Zonder nog wat te zeggen liep Reece richting het lokaal.

[Thundra]

Basil was bezig met het afwassen van kopjes. Penny nam de bestellingen af. Het was vaak wat drukker op woensdagmiddag. Omdat meer huisvrouwen kwamen winkelen en er ook mensen waren die gewoon dorst of honger hadden gekregen van het boodschappen-doen. Penny was een wat molliger meisje. Ze was enorm klunzig en morste vaak en was minstens één keer per week ziek, maar ze was het nichtje van de eigenaar. Basil stond met zijn rug naar de klanten terwijl hij de borden en kopjes omspoelde en had niet door toen Reece Jeff's binnen kwam lopen. Pas toen Penny naar adem hapte - iets wat ze altijd deed als er knappe of in haar ogen bijzondere klanten waren, keek hij om. Zijn handen begonnen te tintelen en hij kreeg een licht gevoel in zijn maag. Hij had Reece niet op school gezien. Misschien was hij deze dag wel niet naar school geweest. Hij trok zijn mondhoeken even op en wendde zich toen weer af, zodat Penny zijn bestelling kon afnemen en zodat hij niet te lang naar hem kon staren.

[Damien]

Reece zijn moeder had hem gedwongen thuis te blijven, hij had niet precies verteld wat er was gebeurd want ze wou niet dat ze zich zorgen ging maken. Hij had bedacht dat hij was aangereden door een scooter. Zijn moeder was een dagje thuis dus hij besloot wat lekkers te halen bij de koffiezaak waar Basil werkte. Hij trok zijn jas aan en liep nogal langzaam richting de zaak, hij hoopte dat Basil werkte vandaag. Het café was rustig, eigenlijk zoals altijd. Reece stapte naar binnen en zag een onbekend meisje achter de kassa staan, toen hij omkeek zag hij dat Basil de tafels ana het afnemen was. Reece liep naar de kassa en hij keek aar het bord. Het meisje bood hem aan om hem te helpen. Reece keek haar even aan en keek toen om. ''Ik wou eigenlijk door Basil geholpen worden.'' Ze keek hem even vragend aan en knikte toen. Ze liep naar Basil, tikte hem op zijn rug en wees toen naar de kassa. ''Hij wilt door jou geholpen worden.'' Zei ze. Reece keek Basil aan en keek toen met een rood hoofd naar zijn schoenen.

[Thundra]

Basil veegde snel zijn vochtige handen af aan zijn schort en nam plaats achter de kassa. Hij wist niet of Reece boos op hem was geweest, omdat hij niks gedaan had tegen Steve. Maar hij hoopte ook dat Reece het begreep. Niemand had het ooit nog tegen Steve durven op te nemen sinds Benjamin, een jongen die vierentwintig uur in een afvalcontainer heeft gelegen met twee gebroken benen. "Hoi Reece. Wat gaat het worden?" Hij trommelde met zijn vingers op de toonbank. Terwijl hij dat deed probeerde hij niet te letten op Reece zijn blauwe oog. Basil droeg een zoete, lichtblauwe polo onder zijn wijnrode schort. Zijn haren zaten wat door de war en hij rook naar afwas- en schoonmaakmiddel.

[Damien]

Reece keek Basil aan en keek toen weer op de kaart. ''Eh..'' Hij zweeg even en drukte zijn lippen op elkaar. Hij was helemaal vergeten wat uit te kiezen omdat hij alleen maar aan Basil dacht. Hij keek even in de vitrines. ''Twee van.. eh.. die.'' Hij wees naar de bosbessen muffins. ''En een dubbele espresso.. en een chocolade latte. Meenemen alsjeblieft.'' Hij zweeg weer en haalde toen zijn portemonnee uit zijn jaszak. Hij durfde Basil niet aan te kijken en deed alsof hij heel geïnteresseerd de zaak rondkeek. Even maakte hij oogcontact met het meisje die naar hem glimlachte. Hij keek vlug weer weg.