Alpha & Shion

Damien · Bericht door **Damien** » 29-08-2012 22:14

Fluitend liep hij door het dorp. Het weggetje slingerde door kleine scheve huisjes door en leidde naar het stadhuis. Het was niet zo'n heel groot gebouw sinds het dorp ook niet groot was en ook niet zo rijk als de grote steden die in het westen van het land lagen. Alpha hielt van wandelingen maken, hij had 6 jongere broertjes en zusjes en werd 'Alpha' genoemd omdat hij de eerste zoon was en dus de leider van het kroost. In het dorp was het normaal om veel kinderen te krijgen dus elk gezien had minimaal 4 kinderen. Alpha kon met zekerheid zeggen dat hij de oudste van de kinderen was in het dorp. Hij had lang witblond haar waarvan twee flinke plukken in waren gebonden die als een soort leeuwenstaarten over zijn schouders vielen. Hij had net als iedereen lange uitstekende wenkbrauwen en grote gevoelige oren. Hun ogen waren allemaal felgroen en gaven bijna altijd licht. Hij kocht een appel bij het leuke marktmeisje met de lange dikke vlecht en hij knipoogte naar haar toen hij haar het geld overhandigde. Ze blooste. Alpha had een paar weken daarvoor met haar gezoend, ze was ongeveer de enige een beetje van zijn leeftijd en was ook ernstig aantrekkelijk. Sinds die dag kocht hij elke dag een appel bij haar. Hij had een bijbaantje bij de smid waar hij de kolen ophaalde in een grote kruiwagen, daar verdiende hij wat geld mee waarvan hij de helft aan zijn ouders gaf. Hij liep het dorp uit terwijl hij van zijn bloedrode appel at en liep langs de hoge bomen en de lange rivier die uit de bergen richting het dorp stroomde. Toen zijn appel op was gooide hij het klokhuis in het water en keek hoe het wegstroomde. Hij wou weer verder lopen toen hij een klein lichaampje naast een steen zag liggen. Met een frons liep hij er naartoe en ging op zijn knieën zitten. Het was een klein jongetje, pas een peutertje. Hij haalde diep adem en keek rond. Er was niemand in de buurt en het dorp was een aardig stuk terug. Hij drukte zijn lippen op elkaar. Straks was het dood. Voorzichtig legde hij zijn viezige hand vol stof van de kolen op het jochie zijn wang. Hij was nog warm, gelukkig. Hij schudde hem langzaam door elkaar. ''Hé.. wakker worden knul..'' mompelde hij zacht.

Thundra · Bericht door **Thundra** » 29-08-2012 22:54

Geschreeuw en duisternis waren de enige dingen die de peuter zich nog kon herinneren. Ze vulden zijn gedachten. Stemmen van personen die hij niet kon herkennen. Ze gilden door elkaar heen en maakten hem bang. Waarom deden ze zo paniekerig en luidruchtig? Waren ze boos op hem of probeerden ze hem te waarschuwen? Waarom kon hij niks zien? Het verwarde de kleine jongen compleet. Een instinct vertelde hem te huilen - Maar hij voelde geen tranen of bezat niet over de ogen om ze uit te laten rollen. Het was net alsof hij niet bestond en niks kon zien. Hij kon alleen de elfen horen schreeuwen. Vrouwen en mannen. En soms ook het gekrijs van een kind. [i]Stop nou! Ik wil geen geschreeuw meer![/i] Geen reacties. Het ging maar door en hij raakte vermoeid. Op een gegeven moment begon hij er maar naar te luisteren. Al begreep hij de meeste woorden niet. Hij begon ook wat verandering te merken. Eerst had hij het kouder gehad dan nu. Alsof hij vanuit het water op het land was getrokken. Het voelde fijner en langzaamaan verstomden de stemmen. Ze verdwenen gewoon. Een tijdlang was het rustig. Geen geluid en warmte. Toen opende hij zijn ogen, voorzichtig. Hij voelde pas de hand op z'n wang toen hij met twee verbaasde ogen opkeek naar zijn vinder. Er was overal licht en kleur. En er was geen geschreeuw meer. Alleen maar het krabbelen van water en getjilp van vogels. De peuter drukte zijn wang aanhankelijk dichter tegen de warme, veilige hand aan. Hij had geen idee aan wie die hand toebehoorde - Maar zolang hij niet begon te schreeuwen of hem terug in de duisternis zal gooien besloot hij hem aardig te vinden. De peuter begon wat te brabbelen zoals kinderen dat doen. In een onverstaanbare taal. Hij bleef zijn wang tegen de hand bewegen en keek z'n vinder met grote, onschuldige ogen aan. De peuter was duidelijk een elf. Hij had lange wenkbrauwen en aandoenlijke, gespitste oren. Zijn haar was blond en zijn gezicht zat onder de striemen en plekken waar hij momenteel geen last van bleek te hebben.

Damien · Bericht door **Damien** » 29-08-2012 23:19

Een kleine glimlach vormde op zijn lippen en hij keek de jongen met zijn felle ogen aan. Hij glimlachte nog breder en hielp hem omhoog, om hem vervolgens mee te nemen naar het dorp.

''Nee Adryna leg dat weg!'' Snoof hij. De jonge tiener stak haar tong uit naar haar broer en liep toen het huis uit. Mompelend legde Alpha de uien weer bij elkaar en haalde diep adem. Er woonde nog 4 van zijn broers en zussen thuis, een broer en drie zussen, de andere broer en zus waren getrouwd en verhuisd. Alpha was nu 36 en nog steeds een jonge sterke man. Zijn haar was nog steeds zo lang als eerst en hij had nog steeds de leeuwenstaarten in zijn haar zitten. De peuter die hij negen jaar geleden gevonden had woonde nu ook bij hem, hij was nu 15 jaar oud en ook flink aan het puberen. Toch had hij een hechte band met de vondeling. De jongen zelf wist niet veel meer van waar hij vandaan kwam en van zijn familie of iets. Alpha had een vriendin, het meisje van de appelkraam, waarmee hij een paar huisjes verderop samenwoonde in de magiërs toren. Hij had een eigen werkplaats sinds hij een magiër was en drankjes brouwde voor de mensen uit het dorp of die van ver kwamen om wat van zijn drankjes te kopen. Ondanks Shion eigenlijk in het ouderlijk huis woonde kwam hij er eigenlijk alleen om te slapen, hij hing vooral rond bij Alpha thuis en in zijn werkplaats, kijken hoe hij aan het werk was. Soms stuurde hij hem wel weer weg omdat hij tijd alleen wou met zijn vriendin. Alpha gaf zijn ouders een kus en keek toen naar Shion die - natuurlijk - opsprong om met hem mee te lopen. De weg er naartoe hing Shion aan Alpha zijn been en hield hem stevig vast. Toen hij binnenkwam stond zijn vriendin, Lydiea, al te koken. Ze gimlachte naar Alpha maar die blik verdween toen ze Shion ook zag. ''Kan je hem nooit eens daar laten schat..?'' Hij haalde zijn schouders op en drukte een kus op haar wang. Gewillig kuste ze hem terug maar Alpha brak de kus af en grijnsde naar Shion. Hij tilde zijn tengere lichaam op en gooide hem op de grote bank die in de ronde magiërstoren stond waar ze woonde. Hij was de enige magiër nu in het dorp, de andere was een paar jaar overleden dus nu kreeg hij de toren toegewezen als woonplaats. Er stond nog allerlei werkgerei van de vorige bewonder. Alpha sprong bovenop Shion op de bank en begon hem te kietelen en zijn shirt op te tillen om vervolgens zijn lippen op zijn buik te plaatsen en hard te blazen wat een kietelend gevoel deed opwekken.

Thundra · Bericht door **Thundra** » 29-08-2012 23:49

De peuter was opgegroeid tot een puberale, tengere elf. Ondanks dat hij was opgevoed in een gezin vol leeftijdsgenoten - Zijn broeders en zusters, was hij altijd nogal op zichzelf gericht geweest en gebleven. Shion was z'n naam geworden. Alpha had hem zo genoemd en omdat ze er nooit achter waren gekomen wat Shion zijn naam was voordat hij Shion heette besloten ze maar dat hij zo moest blijven worden genoemd. Zijn favoriete bezigheden waren lummelen in het weiland en stokken slijpen om daarmee wormen uit de aarde te wroeten. Hij was knap en had lange, smalle benen waarmee hij hard kon lopen. Zijn huid was bleek op de zomersproeten op z'n neus na. De meiden in het dorp hadden heus wel aandacht voor hem. Maar het enige waarmee Shion zich bezighield was wormen bestuderen en Alpha lastigvallen. Tenminste, als het lastigvallen te noemen was. De twee waren onafscheidelijk. En Shion voelde zich het prettigst als hij dicht bij hem was en zich nuttig kon maken in zijn werkruimte. Hij had geen verstand van alchemie of toverkunst. Het enige wat hij deed was op Alpha zijn commando bladeren fijnstampen en water of andere vloeistof verhitten en in reageerbuizen schenken. En dan bazelde hij tegen Alpha over wormen en stokken of een gebeurtenis thuis. Shion was altijd diep teleurgesteld als Alpha hem vriendelijk de deur wees als hij alleen wilde zijn met Lydiea. Het liefst was hij dag en nacht bij de man.
Shion sloeg een verschrikte kreet toen Alpha hem op de bank gooide. Hij had zuur staan staren naar Lydiea maar zijn gezicht was helemaal opgeklaard toen Alpha meer aandacht besteedde aan hem. Hij was verwend geworden door al die aandacht. Wild begon hij te spartelen onder Alpha. De zwijgzame jongen begon te giechelen en duwde Alpha zijn hoofd wat van zijn buik. Hij rolde op Alpha en begon wild met hem te stoeien voordat hij voorover boog en hem zachte kussen op zijn voorhoofd gaf. Shion gaf Alpha heel vaak kussen op zijn voorhoofd of handen. Een paar maanden geleden had hij hem eens opdringerig op zijn mond gekust om zijn reactie te peilen - Maar Alpha had hem simpelweg weggeduwd en Shion was verontwaardigd weggelopen. "Mag ik vanavond hier blijven? Toe.. Alsjeblieft?" Hij veegde liefkozend één lok haar uit Alpha zijn gezicht en keek hem haast pruilend aan. "Ik slaap hier op de bank veel lekkerder dan thuis".

Damien · Bericht door **Damien** » 30-08-2012 00:05

Alpha ging rechtop zitten en fixeerde zijn haar. Hij wist dat hij het niet aan Lydiea moest vragen omdat ze zeker weten nee ging zeggen. ''Goed, maar je laat ons wel alleen boven, oke?'' Hij glimlachte en kuste hem op zijn voorhoofd om vervolgens op te staan en achter Lydiea te gaan staan en haar heupen vast te houden. Haar haar was nog steeds net zo wit en dik als tien jaar geleden. Hij gaf haar een kus en streek even over haar billen om haar vervolgens te helpen met het snijden van de wortels. Na het eten van een lekkere stoofpot van knollen, wortels, boullion en stukken hertenvlees, haalde Alpha een groot warm deken en een kussen uit de kast die hij over de bank drapeerde. ''Zo prins Shion, uw bed is klaar..'' Alpha boog overdreven en keek glunderend op naar de jongen. ''Ik en Lydiea gaan naar boven, welterusten.'' Hij gaf hem nog een kus en streek even over zijn hoofd.

Thundra · Bericht door **Thundra** » 30-08-2012 01:02

Shion was een gulzige eter. Voedsel was hem nooit te kort gekomen omdat het gezin altijd wel genoeg te eten had en het land vruchtbaar was. Ondanks de tiener nauwelijks één goed woord voor de vrouw over had kon ze magnifiek maaltijden bereiden. Hij complimenteerde haar kookkunst dan ook gemanierd en wist even te glimlachen naar haar - Voordat hij zich op het dessert stortte dat bestond uit aardbeien en bosvruchten. Het was een zalige zomer. Shion had een avond samen met zijn broer Ivran gezwommen en had samen met zijn zussen Elora en Aloiene wandelingen gemaakt in de bossen. Hij was volkomen opgenomen door het gezin en zelfs de norse Ivran beschouwde Shion als zijn familie. Met zorg en liefde was hij grootgebracht. Het gezin was druk en lawaaierig en het huis waarin ze woonden was wat klein en tochtig. Toch hadden ze het goed. Dat was vooral aan Alpha te danken. Het gebeurde nog zelden dat iemand over toverkunst beschikte en de vraag naar hun kunsten en brouwsels was immens. De elfen op het platteland waren niet zulke arrogante, roekeloze wezens als de stadbewoners. Daar waren de universiteiten en de lyceums. Kunstbomen van bladgoud en portalen naar [i]De Andere Werelden[/i]. Al de talentvolle magiërs en alchemisten vestigde zich uiteindelijk in die steden. Shion wist niet veel van die verre steden - Maar hij was altijd bang geweest dat het [i]Instituut Voor Magiërs en Alchemisten[/i] Alpha zijn talenten zal opmerken en hem uit te nodigen om te komen studeren, werken en wonen in de steden. Alpha zal die kans niet afslaan, wist Shion. Hij had hem er eens over horen fantaseren. Dat het de thuisbasis van toverkunst was en dat hij veel geld kon gaan verdienen en sturen naar huis zodat iedereen het nog beter zal krijgen. En hij zal een machtige alchemist kunnen worden en er samen met Lydiea kunnen wonen in één luxueus appartement. Shion krabbelde op de bank en keek nobel naar Alpha. "Bedankt, trouwe onderdaan". Hij sloeg de deken over zichzelf heen en liet zichzelf door Alpha welterusten kussen op zijn voorhoofd. Hij keek naar de man toen hij de kamer verliet en samen met Lydiea nog één etage omhoog ging - De bovenste kamer was verboden toegang voor Shion, omdat het de slaapkamer was. En dat zal intiem moeten zijn. Hij dekte zichzelf toe en rolde op zijn zij. Als Alpha niet ontdekt zal worden door het [i]Instituut[/i] dan zal hij hier blijven en nog eerder trouwen met Lydiea. Dan zal Shion nooit meer mogen blijven slapen en Alpha zou hem misschien vergeten. Dat maakte Shion soms midden in de nacht verdrietig en eenzaam. De puber sloot zijn ogen en dacht weer aan de rest van de zomer die nog voor hem lag.

Damien · Bericht door **Damien** » 30-08-2012 12:12

De volgende morgen hielp Alpha zijn vriendin met het ontbijt, ze dacht daarvoor hadden ze gevreeën en nog uren liggen knuffelen en kussen dus ze waren beide nog een beetje slaperig. Hij had net kaas, brood en spek gehaald en ze bakte wat eieren die ze nog hadden liggen. Toen iedereen aangekleed en wel aan het ontbijt zat legde Alpha zijn bestek neer. Hij keek naar de tiener tegenover hem. ''Shion, ik heb goed nieuws.'' Hij nam een slokje van de geitenmelk. ''Ik heb een brief gekregen, van het [i]Insituut Voor Magiërs en Alchemisten[/i]..'' Hij glimlachte en krabde even aan zijn wang. ''Ik ga dus, met Lydiea, naar de stad verhuizen.'' Hij stopte een stukje spek in zijn mond. ''Dus.. jij..'' Hij keek hem zwijgend aan. ''Jij blijft hier. Natuurlijk mag je langskomen, maar.. je kan niet bij ons komen wonen, ik en Lydiea willen een gezin beginnen en daar hebben we alle rust voor nodig..'' Hij glimlachte en was duidelijk blij dat hij het gezegd had en at opgelucht verder.

Thundra · Bericht door **Thundra** » 30-08-2012 12:25

Shion zat met zijn slaperige hoofd bij Alpha en Lydiea aan tafel. Hij was net bezig om een dik stuk brood met ei naar binnen te werken toen Alpha z'n nachtmerries bevestigde. Het stuk brood liet hij halverwege richting zijn mond weer op het bord vallen. "W.. Wat?" Zijn pupillen werden groot - Het lichtgroene in zijn irissen feller. De kleur was uit zijn gezicht getrokken en hij zat trillend op zijn stoel. Vanuit zijn ooghoeken zag hij Lydiea voldaan glimlachen en Alpha over zijn hand strelen. Ze hadden dit vast samen afgesproken zo. Waarom had Alpha hem niet eerder verteld over dat hij een brief had ontvangen aan het [i]Instituut[/i]? Hij dacht dat hij zijn vriend was! Waarom had hij het eerder aan Lydiea verteld? Hij keek met betraande ogen terug naar Alpha. Langzaam kwam voor de helft overeind voordat hij de stoel met geweld achterover trapte. "Ja! Ga maar!" Hij greep de rand van het bord vast en smeet dat op de grond. Het steen barstte in stukken uiteen en stukken brood en ei lagen verspreid over de grond. Shion zijn onderkaak trilde en hij keek witheet van woede en pijn naar Alpha. "Ga maar naar de stad om baby's te krijgen en één vieze arrogante zak te worden!" Met een paar stappen was hij bij de deur en sloeg die met een knal open. "Een grotere dan je nu al bent! Ik haat je!" Met die woorden stormde hij de toren uit. Al de trappen af en door het dorp het bos in. Hij bleef lopen tot hij steek had in zijn buik en verblind werd door de tranen. Toen zakte hij ineen, dichtbij de rivier waar Alpha hem had gevonden - En begon te snikken en z'n vriend te vervloeken.

Damien · Bericht door **Damien** » 30-08-2012 12:31

Alpha staarde voor zich uit en drukte zijn lippen op elkaar toen de jongen wegstormde. Hij slikte en keek naar Lydiea. Hij stond langzaam op. ''Als je naar hem toe gaat, maak ik het uit.'' Zei ze fel. Met een frons keek Alpha haar aan. ''Wat?'' Ze snoof. ''Je hoorde me wel.'' Alpha bleef even stilstaan en hield de tafel vast alsof hij elk moment op kon staan. In minder dan een minuut stortte zijn hele leven in. Hij haalde diep adem en liep toen naar de voordeur. ''Goed!'' Ze stond op en pakte haar jas. ''Laat hem maar lekker je lul zuigen want ik doe het niet meer!'' Ze stormde voordat hij nog iets kon zeggen het huis uit. Alpha zijn hart klopte en hij kreeg geen tranen uit zijn ogen geperst. Hij liep door het dorp en riep Shion zijn naam terwijl hij langs ging bij zijn ouderlijk huis en de plaatsen waar hij meestal te vinden was. Toen hij het hele dorp afgezocht had wist hij nog maar een plaats. Hij holde richting de rivier en de grote steen waar hij het peutertje op 27 jarige leeftijd had gevonden. Alpha herkende de snikkende rug van Shion en liep langzaam naar hem toe. Zwijgend ging hij naast hem zitten en keek naar de rivier. ''Lydiea heeft me verlaten.'' zei hij zacht. ''Ze heeft me verlaten omdat ik meer om jou geef dan om haar.''

Thundra · Bericht door **Thundra** » 30-08-2012 12:42

Shion keek met ogen vol tranen naar Alpha. Hij bleef even zwijgend zitten en wreef het vocht van zijn wangen. Daarna schoof hij voorzichtig tegen Alpha aan en sloeg zijn armen om de man heen. Hij drukte zijn gezicht tegen zijn borst en kneep in de stof van zijn blouse. Minuten lang bleef hij zo tegen de man aanzitten, zijn ogen nog vol tranen en zijn wangen gloeiend van emoties. "Het spijt me," piepte hij schor. Het gekrabbel van de rivier was duidelijk te horen. Shion wist uiteraard niet veel meer van de oorspronkelijke ontmoeting maar Alpha had hem er vaak over verteld. Dat hij direct zijn wang tegen zijn hand begon aan te bewegen en extreem aanhankelijk was en bleef. Shion kon niet zonder Alpha - Hij was meer dan zijn alles. "I.. Ik wil niet dat je me verlaat. Ik houd van je. Maar nu heb ik alles verpest". Hij snikte even gesmoord en nam wat afstand. Hij zag er weer uit als de onschuldige, naïeve snotaap die Alpha had gevonden bij de rivier. "Ik wilde gewoon niet dat je wegging en mij zal vergeten.. Alsof we nooit de beste vrienden zijn geweest". Hij pakte Alpha zijn hand en legde die tegen zijn warme wang. Soms draaide hij zijn hoofd wat en kuste hij zijn palm.